Irritatie en frustratie is groei in een ongemakkelijk jasje.

B2 maakt zich op voor de tweede voetbaldag van de week. Hemelvaartsdag een toernooi in Leeuwarden, een matig resultaat, wel  lol. Nu tegen HSC welke vorige keer ruim verslagen werd. Na wat dwalen over het Groningse land vinden we het complex. Lekker opwarmen in de kleedkamer terwijl de tegenstander zijn kunsten laat zien op het veld. De scheidsrechter is klaar, team bij de kachel vandaan en spelen maar. Het wordt anders dan de vorige keer. We komen er eigenlijk niet aan te pas. HSC is met dit spel een team wat bovenin zou moeten draaien. Met ongeloof en bewondering wordt hun spel gade geslagen. Ook ín het veld. Laat voetbal nou geen vissen zijn, kijken naar de bal heeft toch een ander effect dat naar de dobber. Voor de rust vissen we de bal 1 maal uit ons net. Ruststand. Gezien het nivo van de tegenstander is het onze een hopeloze toestand. Opdracht: Ga voetballen. De tweede helft is 10 minuten aan de gang als we de tweede goal incasseren. Het vlagje is omhoog, buitenspel, is er nog een kans. Nou nee 3 minuten later wordt een intikkertje benut 2-0. Frustratie neemt toe, dit was niet wat we ons voorgesteld hadden.

Kan iemand  het stokje nog overnemen?

Bij een corner helpt Nick Joris een handje, wat een penalty op levert. De beste man van het veld neemt een aanloop en schiet de bal onverschrokken door het midden. Waar Joris op had gerekend,  een vlaggenist kan vlaggen en natuurlijk ook echt coachend aanwezig zijn. Het blijft 2-0. FCL gelooft er nog in, oeps staat Loek ineens voor de goal, dat was t dan ook. Jesse weet nog iets meer te doen, hij duikt  voor de keeper op en weet het net wel te vinden. In het veld houden we het hoofd koel, moet ook wel want de waterzak is leeg. In de dug out is het tranen met tuiten, gezien de grote plas. HSC trekt zich er weinig van aan en vergroot de afstand met twee goals. De eindstand is 3-1. 

Nog twee wedstrijden tegen de koplopers, maak er wat moois van.