Wat er het minst toe doet, .....

Zaterdag het veld ligt er weer keurig bij. Alleen nog even de hoekvlagen halen. Da’s toch gek na zoveel wedstrijden. FVV is de uitdager en de uitdaging. De resultaten zijn overtuigend, wat ons speelwijze wederom op de kop zet. Joshua (blessure)  neemt de honneurs waar voor pa.  Bovendien kunnen we geen beroep doen op  Damien en Aditya. Met een strakke verdediging Nick, Destin, Loek, Teun, Rens, Justin, Yassin (ja,ja), Roy en Daniel ( later Cedric) willen we loeren op de counter met Jesse. Een gelijk spel is een overwinning. Het gaat prima tot de 30 minuut. De muur vertoont een scheurtje.

Na een vrije trap vanaf de flank, is er geen  dubbele dekking en enkele dekking? Een FVV’er volleert  prachtig, Joris kansloos. Een beving door het elftal en aan de kant. Oké, Gronings schokje. 0-1 is te doen. Na zeven minuten is het weer raak, na een bizarre vrije trap. Nick maait onder de bal langs, raakt de bal licht waarna Joris de bal oppakt. Vrije trap vanaf 9 meter. Iedereen in de goal, wachtend op een hard schot. Verwonderlijk wordt hij gekeerd. Voetballend oplossen bij de achterlijn wordt fataal, de bal heroverd, voor, tweeman clownesk over de bal  wat een FVV’er niet overneemt en de bal achter de verraste keeper schiet. 0-2 gaan we de rust in.

In de rust op zijn Gronings:  Mit nander ien ain schip kommen.

De heren van B2 vinden het verdedigen wel mooi geweest en willen aanvallender voetballen. Daarvoor ga je uiteindelijk op voetbal. Van countervoetbal naar meer pressie. Dat wordt nog harder werken, naar voren en naar achteren lopen. Al gebiedt de eerlijkheid,  laatst genoemde het meest. Na 5 minuten krijgt FVV een indirecte vrije trap, wordt in 1 keer ingeschoten, maar Joris wil hem toch even raken, jammer 0-3. Het golft even op en neer, een nekhernia wordt 't niet. Cedric krijgt een hele mooie kans, met een gekneusde rib, ook een volley, binnenkant voet, maar komt net een paar cm te kort voor optimale vreugde, We tellen hem voor een half punt. Dan is het tijd voor een bank metgezel, de laatste man vloert een aanvaller in de 16. Strafschop, goal en met een man minder vlot de 2^e 0-6.

Het laatste kwartier merken we dat de vermoeidheid toeslaat, 1 wissel tegen FVV is te mager. De twaalf mannen weren zich kranig, combineren de tweede helft meer, de eind stand, 0-7.

Prestatie is 1, genieten is 2. Het groepsgevoel is dat de tweede helft prettiger voetballen was, tja daar ga je dan. 2 tegen 5. De wedstrijdgedachte buiten de hoekvlagen is ondergeschikt aan de emotie binnen de hoekvlaggen. En dat is maar goed ook, dus jongens volgend weekend gaan we er weer voor.

“Wat er het minst toe doet, mag nooit ten koste gaan van wat er het meest toe doet!” - Goethe -